ای د کونړ ستوری

لاره د پــــښــتــو کـــې ډیــر ځــلانــده ځـلیدلی وی

مین په خپل ولـــس وی پـــه غــم کې ژړیــدلی وی

لاره دې پـښـتـو وه، پښـتـونــوالــه دې قــانــون ؤ

ځـکه پــه زنــدان کــې د اغــیـار خـو کړیدلی وی

هــر پــــښـــتـــون د پـــــــېــښـــور کـــــه د کــابـــل ؤ

ارواښــــاده هـــــــم دې زړه هـــــــم دې ګـــــوګـــــل ؤ

ســـتـا یــادونـه دې ژونـدې زمـــونـږ پـه زړو کـې

ځــــکـــه چــی هـــــــر چــــا تـه وه ښـــاغــــلـــی وی

روح دې ســتا خـوشـحـالــه وی په هــغـــې دونـیا

ای د کونړ ستوری ته د قام په غم کې سـتــړی وی

[vid=files/videos/DaStoriPaYaad27.flv]