هغه ستوری لاړو

چــــې د پښــتون نام ونشان ؤ هغه ستوری لاړو

پښتو ئې ځان،پښتو ایمان ؤهغه ستوری لاړو

خپل پښتانه به لکه سـتـوري د اسـمـان ځــلـوم

دا ئې په زړه کې لوی ارمان ؤهغه ستوری لاړو

شــمـــلـــه ئې چا ته ورپه سر کړم ای زما ملګرو

چې د پښــتو شمله اوشان ؤ هغه ستوری لاړو

د پښتنی غوټۍ حیا او د پــښــتـو پـــه خـــاطـــر

چې ټول ملت ورته عیان ؤ هــغـه ســـتوری لاړو

پښتنی مور ؤ ښه پـه مـیــنــه او پــښـتـو روزلـی

ځکه په هر چــا مــهــربــان ؤ هــغــه ستوری لاړو

ساپی ئې قبر بـانــدې ژاړی دوعــاګانـــی کــړی

کوردپښتون چې پرې ودان ؤهغه ستوری لاړو