دا د کـوم اجـل جـرس ؤ چـې پــه غـــــوږ مــــو لــګــیـدلـــی
چـې د ســتـورو له مـداره مو یـو ســتـوری غورځـــیــدلــی
یـا بـه مـونـږه بـدنــصـیـــب یـو، یا خــدایـه سـتـا رضـــا وه
ســتا رضـا ده، ســتا رضـــا ده، دا مــو تـا تـه در بـــښــلـی
د پــــښــتـو د پــټـکــــي ول ؤ د غـــــرور یــوه شــــمــــلــه وه
زمــونـږ ســتـوری د اقــبـال ؤ چې په سر مـو اوســیــدلــی
زمـونـږ لـعـل ، زمـونـږه ګــنـج ؤ دا زمــونـږ د ژوند رڼــا وه
چـې بـغـیـر له دی ژونـدون وی مــونـــږ بــه ولـی ژړیـدلــی
دا به څومره نـیکـمـرغی وی چې د خــپل سـتوری رڼـا تـه
مـو فـرهــنـګ غـیـږی وهـلـی او یـــو بـــل ئـــې څــمـلــولـی
دا به فخر دا به ژوند وی چې یو ستوری مـو پـه لاس وی
دا وړه، وړه پــــښــــتـو مــــو لاس نــــیــولـی ګــرځــولــی
د کــوټــوال بــه پــه تـــنـدی کــې رڼـــائـــې د سـتـورو نه وه
کــه نـه ســــتـوری بــه تــر عــمــره مـــو پـه ټـنـډه ځـلـیـدلـی
