|
ډاكتر كبير ستوري ته ( شعر ) |
تــــه وې ســــــتــورى پـــه جـــهـــان كـــې ثــــانــــي نـــــــه دې وه انـــــــســــان كــــې تـــــه ښــــاېــــســــت د پـــښــــتــــنـــو وې وې يـــــو ګــــل پــــه ګـــلـــــســـتان كـــې تــــه ډيــــوه د عــــــلـــــم و عــــرفـــان وې وې كــامـــيـــاب هـــر امـــتـــحـــان كـــې مــــــړه پــــښـــتـــو دې راژونـــدۍ كــــړه پـــــه ســــيـــــنــــه د هــــر افــــغـــان كــــې د خـــپــــل خــــوږ وطــــن پـــه غــــم كـــې لــــه دنـــــــــيـــــا لاړې ارمـــــــــان كــــــــې تـــا مــلـــــت تــــــه خــــــــدمــــــــت وكـــــړ تـــــا بــــه ســــتـــايـــي هــــر زمــــان كـــې ســــتــــا ادب رالــــــه راويــــــــښ كـــــــه زمـــــا روح زمــــا پــــــــه ځــــــان كـــــــــې د ادب د بــــــــــــــــڼ بـــــــــــلـــــــــبـــــلـــــــه روح دې ښاد شــه پــــه اســــمــــان كـــې رب دې دركــــــــړي جــــــــنــــــــتـــــونـــــه د خـــدمـــــت پـــــه دې انـــــعـــــام كــــــې
|
- رحمان الدين رحمان، كرهاله - |
بېرته شاته |
|
|
|
|